📢 تمامی سفارشات (ارسال پستی) از تاریخ 14 فروردین ارسال می‌شوند.

پیشاپیش از صبر و شکیبایی شما متشکریم.

مطالب پر بازدید

سندروم پیش از قاعدگی

سندروم پیش از قاعدگی (PMS)

سندروم پیش از قاعدگی (PMS) حالتی است که بر هیجانات، سلامت جسمی و رفتار زن در طول روزهای قاعدگی و عموما قبل از شروع عادت ماهانه تاثیر می گذارد.
PMS یک حالت بسیار شایع و متداول است به طوری که بیش از 90 درصد زنان، علایم آن را تجربه می کنند. این سندروم به برخی از جوانب و امور زندگی آسیب زده که باید توسط پزشک تشخیص داده شود.
علایم PMS به مدت 5 تا 11 روز قبل از قاعدگی ظاهر می شود و معمولا زمانی که قاعدگی آغاز می شود، این علایم برطرف می شوند. دلیل این سندروم نامشخص است. با این حال بیشتر محققان معتقدند که این سندروم با تغییر هورمون های جنسی و سطح سرتونین در شروع سیکل قاعدگی ارتباط دارد. سطح هورمون های استروژن و پروژسترون در طول ماه و در زمان های معین افزایش می یابد. افزایش این هورمون ها می تواند باعث تغییر خلق وخو، اضطراب و تحریک پذیری شود. استروئیدهای تخمدان، فعالیت بخش هایی از مغز در ارتباط با علایم پیش از قاعدگی را تنظیم می کنند. سطح سرتونین بر خلق وخو تاثیر دارد. سرتونین یک ماده شیمیایی در مغز و روده است که بر خلق و خو، هیجانات و افکار تاثیر دارد.

سیکل قاعدگی به طور متوسط 28 روزه است. دوره تخمک گذاری که در طول آن، تخمک از تخمدان رها می شود، در روز چهاردهم سیکل رخ می دهد. قاعدگی یا همان خونریزی در روز بیست و هشتم سیکل رخ می دهد. علایم PMS می تواند حوالی روز 14 آغاز شود و تا 7 روز بعد از شروع قاعدگی ادامه یابد.   
علایم PMS معمولا خفیف یا متوسط است. طبق گزارش مجله امریکایی پزشک خانواده، تقریبا 80 درصد از زنان، یک یا چند علایم را گزارش می دهند که این علایم تاثیر زیادی بر کارهای روزمره آنها ندارد.  
20 تا 32 درصد زنان، علایم متوسط تا شدید را گزارش می دهند که این علایم بر کارهای روزمره آنها تاثیر می گذارد. 3 تا 8 درصد از زنان بیماری اختلالات خلقی قبل از قاعدگی را گزارش می دهند. شدت علایم PMS می تواند بسته به افراد و ماه متفاوت باشد.

علایم PMS شامل موارد زیر است

  • نفخ شکم
  • درد شکم
  • درد سینه
  • آکنه
  • میل زیاد به خوردن غذا به خصوص شیرینی ها
  • یبوست
  • اسهال
  • سردرد
  • حساسیت به نور یا صدا
  • خستگی
  • تحریک پذیری
  • تغییر الگوی خواب
  • اضطراب
  • افسردگی
  • غمگینی
  • طغیان هیجانات

تغییر شیوه‌ی زندگی و درمان خانگی پی ام اس

گاهی اوقات می توانید با تغییر در نحوه ی غذا خوردن، ورزش کردن و کنترل زندگی روزمره خود علائم سندروم پیش از قاعدگی را کنترل کنید یا آنها را کاهش دهید. این نکات را امتحان کنید:

  • تغذیه خود را تغییر دهید.
  • خوردن وعده های غذایی کوچکتر به تعداد بیشتر برای کاهش نفخ و احساس سیری.
  • محدود کردن مصرف نمک و غذاهای شور برای کاهش نفخ و احتباس مایعات.
  • مصرف غذاهای سرشار از کربوهیدرات های پیچیده، مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل
  • مصرف غذاهای غنی از کلسیم. اگر به علت عدم تحمل لبنیات قادر به مصرف محصولات لبنی نیستید یا کلسیم کافی از رژیم غذایی خود دریافت نمی کنید، یک مکمل کلسیم روزانه ممکن است کمک کند.
  • اجتناب از کافئین و الکل.
  • ورزش را در برنامه معمول و روزانه خود بگنجانید.
  • خود را متعهد سازید که در بیشتر روزهای هفته، حداقل ۳۰ دقیقه پیاده روی سریع، دوچرخه سواری، شنا یا فعالیت های هوازی دیگر را انجام دهید. ورزش منظم روزانه می تواند به بهبود کلی سلامت شما و کاهش علائمی مانند خستگی و خلق و خوی افسرده کمک کند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر درد جسمی، تغییر خلق وخو و دیگر علایمی دارید که بر امور و کارهای روزمره زندگی تان تاثیر گذاشته و اگر این علایم برطرف نمی شوند، به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص علایم PMS زمانی انجام می شود که شما بیش از یک علامت عودکننده در یک بازه زمانی معین دارید که این علایم به قدری شدید هستند که باعث اختلال در زندگی شما می شوند. این علایم در فاصله بین قاعدگی و تخمک گذاری وجود ندارند. پزشک باید

درمان های دارویی

توجه داشته باشید که برای درمان دارویی فقط با صلاحدید پزشک اقدام کنید.

برای بسیاری از زنان، تغییرات شیوه زندگی می‌تواند به کاهش علائم PMS کمک کند. اما بسته به شدت علائم، پزشک ممکن است یک یا چند دارو برای سندرم پیش از قاعدگی تجویز کند.

تاثیرگذاری داروها در کاهش علائم در میان زنان متفاوت است. معمولا داروهای تجویز شده برای سندرم پیش از قاعدگی عبارتند از:

داروهای ضد افسردگی مهار کننده باز جذب سروتونین: درمان خط اول برای PMS شدید و یا PMDD هستند و روزانه مصرف می‌شوند. اما برای بعضی از زنان مبتلا به PMS، مصرف داروهای ضد افسردگی ممکن است فقط به دو هفته قبل از شروع قاعدگی محدود شود.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID): مصرف NSAID‌ها مانند ibuprofen، یا ناپروکسن سدیم می‌تواند باعث کاهش درد و ناراحتی در پستان شود.

دیورتیک‌ها: وقتی ورزش و محدود کردن مصرف نمک برای کاهش وزن، تورم و بادکردن و نفخPMS کافی نیست، مصرف قرص‌های ادرارآور(دیورتیک ها) می‌تواند به بدن کمک کند که مایع اضافی را از طریق کلیه‌ها دفع کند. 

قرص‌های هورمونی پیشگیری از بارداری: این داروهای تجویزی مانع تخمک گذاری می‌شوند که ممکن است سبب تسکین علائم PMS شود و خونریزی شدید پریود را کاهش دهد. 

داروهای گیاهی حاوی پنج انگشت،مکمل های حاوی روغن گل مغربی و ویتامین E  :این نوع دارو ها برای درمان یا کاهش علائم سندروم پیش از قاعدگی به صورت OTC تجویز می‌شود , و مطالعات ثابت کرده مصرف منظم آن ها اثرات بسزایی در کاهش علائم ذکر شده دارند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *